Planta melecinal

Alvertencia: Wikipedia nun ye un consultoriu médicu nin farmacolóxicu. Si piensa que precisa ayuda, por favor, fale con un profesional de la salú.

Planta melecinal
yerba, melecina y planta útil (es)

Una planta melecinal ye un recursu, que la so parte o estractos empléguense como droga melecinal nel tratamientu de dalguna afección. La parte de la planta emplegada medicinalmente conocer col nome de droga vexetal, y puede suministrase baxu distintos formes galéniques: cápsules, comprimíos, crema, decocción, mestranzu, fervinchu, xarabe, tintura, untaza, etc.

L'usu de remedios d'orixe vexetal remontar a la dómina prehistórica, y foi una de les formes más estendíes de medicina, en virtualmente toles cultures conocíes, munches vegaes amestáu a creencies sobrenaturales propies de caúna. La industria farmacéutico actual basóse nes conocencies científiques modernos pa la síntesis y ellaboración de delles molécules farmacolóxiques análogues a les presentes ciertes n'especies vexetales, y que munches sustancies derivaes formen parte de los principios activos de melecines modernes, como la célebre Aspirina.

Amás, el procesu de verificación científicu ayudó a atopar esti tipu de molécules en delles especies vexetales usaes tradicionalmente como plantes melecinales, esplicando ciertes propiedaes terapéutiques d'éstes, xunto con afayar compuestos que pueden sirvir como base pal desenvolvimientu de nueves melecines pa distintes aplicaciones. Munchos de los fármacos emplegaos anguaño —como l'opiu, la quinina, l'aspirina o la dixital— retruquen sintéticamente o aisllen los principios activos de molécules iguales presentes en remedios vexetales tradicionales usaos inclusive en dómines prehistóriques, entá ensin conocencia de los sos principios activos. El so orixe persiste nes etimoloxíes —como l'ácidu salicílicu, asina llamáu por estrayer se de la corteza del sauce (Salix spp.) o la dixital, de la planta del mesmu nome.

El consumu de plantes melecinales foi n'aumentu nos últimos años en tol mundu y ye frecuente'l so emplegu en combinación con melecines prescrites polos médicu. Ta estendida la falsa creencia de que los productos a base de plantes son inocuos ya inclusive ventaxosos pol so supuestu calter "natural", un razonamientu pocu compatible col fechu de que'l so efeutu terapéuticu s'tara al so conteníu en principios activos con actividá farmacolóxica. Esta falsa perceición basar na tradición del so usu en llugar d'en estudios sistemáticos qu'evalúen la so seguridá, que polo xeneral nun esisten. Ensin estos estudios, namái pueden ser detectaos aquellos riesgos evidentes, bien frecuentes y d'escurrimientu inmediatu.^[1] Tóxicos y venenos, como pueden ser la cicuta, el cianuru, les toxines de les cogordes venenoses y el venenu d'escorpión, son productos tan naturales como'l miel d'abeya.^[2]

Como cualquier melecina, les plantes pueden provocar reaiciones adverses, intoxicación por sobredosis o interaiciones gafíes con otres sustancies. Describiéronse interaiciones de relevancia clínica ente plantes y melecines, polo que resulta imprescindible comunicar al médicu'l consumu de preparaos naturales. Ye necesariu'l mesmu control médicu estrictu coles plantes melecinales que coles melecines de síntesis.^[1][3][4]

Coles mesmes, tiense notificáu nos productos a base de plantes melecinales problemes de tracamundiu ente unes plantes y otres, amás de contaminación con pesticidas, metales pesaos y melecines.^[1]

En 2004, el Ministeriu de Sanidá y Consumu d'España, por aciu la Orde SCO/190/2004, de 28 de xineru, pola que s'establecía la llista de plantes que la so venta al públicu quedaba prohibida o acutada por razón de la so toxicidá, pretendió realizar una transposición de la llista de plantes publicada pola Comunidá Europea el 26 d'ochobre de 1992, na qu'amás añadía 50 plantes (de 147 a 197). Tres recursu contenciosu alministrativu interpuestu pola Asociación española de Fabricantes de preparaos, alimentos especiales, dietéticos y plantes melecinales (Afepadi),^[5] dicha orde foi anulada en xunu de 2005,^[6] por cuenta de un viciu sustancial de procedimientu, por omitise na so ellaboración el trámite obligatoriu de comunicación a la Comisión Europea.^[5] La Llei 29/2006, de 26 de xunetu, de garantíes y usu racional de les melecines y productos sanitarios, atribúi competencia al Ministeriu de Sanidá, Política Social ya Igualdá pa ellaborar un llistáu de plantes que la so venta llibre al públicu va tar acutada o prohibida por cuenta de la so toxicidá, magar enagora nun se consiguió desenvolver dichu puntu.^[7]

En 2012, l'Autoridá Europea de Seguridá Alimentaria (EFSA, poles sos sigles n'inglés) publicó un compendiu d'especies vexetales que contienen sustancies de posible riesgu o esmolición pa la salú humana cuando son utilizaes n'alimentos o complementos alimenticios, qu'actualiza un llistáu previu d'abril de 2009.^[8]

1. ↑ ^{1,0 1,1 1,2} Ministeriu de Sanidá, Política Social ya Igualdá (2003). «Riesgo de les plantes melecinales n'usu concomitante con melecines». Sistema Nacional de Salú. Vol 27–Nᵘ6-2003. Consultáu'l 24 de xunetu de 2015.
2. ↑ Dr. Ricardo Cubedo. Especialista n'Oncoloxía de la Clínica Universitaria Puerta de Fierro de Madrid (9 de marzu de 2010). «La industria farmacéutico y la medicina natural». Consultáu'l 7 de xunetu de 2015.
3. ↑ «Ministeriu de Sanidá y Consumu: llista de plantes tóxiques. 2225 ORDE SCO/190/2004, de 28 de xineru, pola que s'establez la llista de plantes que la so venta al públicu queda prohibida o acutada por razón de la so toxicidá. Publicáu nel BOE núm. 32, Vienres 5 febreru 2004, páxs. 5051-5055.». Consultáu'l 24 de xunetu de 2015.
4. ↑ Bayón, A. (2008) "Les virtúes de les plantes". A Mayor Ciencia 3:12-13. Muséu de la Ciencia de Valladolid.
5. ↑ ^{5,0 5,1} Conseyu Xeneral del Poder Xudicial (ed.): «Recursu de casación interpuestu pola Alministración Genral del Estáu contra sentencia de la Seición Cuarta de la Sala de lo Contencioso-Alministrativu de l'Audiencia Nacional, de fecha 29 de xunu de 2005, sobre impugnación de la Orde de 28.1.2004 del Ministeriu de Sanidá y Consumu». Consultáu'l 15 d'agostu de 2015.
6. ↑ Axencia Española de Seguridá Alimentaria y Nutrición (AESAN) (5 de payares de 2010). «Preguntes Frecuentes (FAQ) ¿Esiste n'España o na Unión Europea un llistáu harmonizáu de plantes autorizaes pa ser utilizaes como ingredientes nos complementos alimenticios?». Consultáu'l 15 d'agostu de 2015.
7. ↑ Conseyu Xeneral de Colexos Oficiales de Farmacéuticos. «Situación actual de les plantes melecinales». Consultáu'l 15 d'agostu de 2105.
8. ↑ European Food Safety Authority (EFSA) (2012). «Compendium of botanicals reported to contain naturally occuring substances of possible concern for human health when used in food and food supplements». EFSA Journal 10 (5):  p. 2663. doi:10.2903/j.efsa.2012.2663. http://www.efsa.europa.eu/sites/default/files/scientific_output/files/main_documents/2663.pdf.